İnsan tarım teknolojisini buluyor. Böylece tarihinde ilk defa tüketebileceğinden daha fazla üretmeye başlıyor. Bununla birlikte sömürü de başlıyor: İnsanlar başka insanları köleleştirebiliyor ve kendileri için ürettirebiliyorlar. Bundan sonra insanlar hemcinsleri olan diğer bireyler üzerinde hakimiyet kurmaya çalışıyor.

Ama insan ancak sürü halinde var olabiliyor. Böylece sosyo-politik biçimlenmeler ortaya çıkıyor. Bunlar hakim bir kast ve yukarıdan aşağı hiyerarşik bir şekilde sıralanmış ezilen stantlardan oluşan sınıflı toplumlar. Bu toplumlarda farklı sosyal sınıfların çıkarları karşı karşıya geliyor ve bu sınıflar kendi çıkarlarını elde etmek için birbirlerine karşı savaşıyorlar. Sınıf savaşında sosyal sınıflar birbirleriyle düşman, ama zaman zaman belirli bir taviz rızasıyla müttefik olarak karşılaşıyorlar.

İnsanlar sadece bu an ve gülünecek kadar kısa gelecekleri için değil, varisleri için de servet topladıklarından midenin dolmasıyla düşmanlık bitmiyor. Böylece saltanat hanedanları oluşuyor.

Sosyo-politik şekillenmelerin egemenleri yalnız alt sınıflarla değil, birbirleriyle de çatışma halindeler. Dolayısıyla egemenler de diğer egemenler karşısında bazan düşman, ama zaman zaman da müttefik olarak konumlanıyorlar.

"Düşman" kavramı ve toplum üzerine bu kadarla yetiniyorum.

Siyasi kandırma (manipulation) aracı olarak öcü

Simdi, gerçek düşman ile öcü aynı şeyler değil.
Bir öcü yaratabilmek için yine yalnız insanlara ait bir yeteneğe ihtiyaç var: Hayal gücü.
Sadece insan öcü imajı yaratma ve hemcinsleri içinde yayma imkânına sahiptir. Peki ama, neden insan bu yeteneğini gerçekten kullanma ihtiyacındadır?

a) Egemenlerin çıkarı iktidarlarının korunmasındadır. İktidarlarını korumak için ezilen yığınların desteğine ihtiyaçları vardır.
b) Ezilen yığınlar "yabanci"yı tanımaz ve tanınmayan "yabancı"dan korkarlar. Bu yüzden egemenlerin propaganda ettiği öcü imajını "başka" olan hakkında kendi robot resimleri (phantombild) olarak üstlenirler.

Öcü kandırmacasının taktiği antik devirden günümüze kadar aynı kalmıştır:

1) Bir öcü imajı yaratmak.
2) Bu robot resimle yığınlara korku salmak.
3) Kendini tek kurtarıcı olarak takdim etmek.

Biliyoruz ki doğa insanlara hemcinsleri karşısında hem empati, hem xenofobi (yabancı korkusu) yeteneklerini vermiştir. Xenofobi yığınları öcü aracıyla yapılan siyasi propaganda için bereketli toprak haline getirir.

Bu noktadan sonra öcü imajı gerçekten var olan düşmandan gittikçe daha uzaklaşir. Burada profesyonel öcü imajı üretimi ve yaygınlastırması siyasi propaganda aracı olarak devreye girer.

Öcü imajı üretiminin tarihi antik devre kadar gider. Antik devrin pek çok mitosu, Şeytan, Gog, Magog, Sarazen vbg. dahil, tek tanrılı dinlerin inançlarında yeniden yapılanmıştır. Bunların her ne kadar binlerce yıl içinde sadece ritüelleri değil, anlamlari da metamorfoza uğramışsa da, bu öcü imajları bugün de propaganda amacıyla kullanılmaktadır.

Bir öcü imajı gerçekte var olan bir düşmanın resmedilmesi değil, hayal gücünün bir ürünüdür.
Gerçek düşmanlar fanidir. Ama öcü imajlarını binlerce yıl istediğiniz obje için kullanabilirsiniz.

Öcü imajının ismi yahut küfür olarak Türk

Bu serinin ilk kitabında tarihten gerçekten var olmuş "Türk" isimli bir siyasî objenin geçip geçmediğini araştırdık. Sonuç olumsuzdu: 1923 de "Türkiye Cumhuriyeti" denilen faşist diktatörlük kurulana kadar tarihte kendi kendisini "Türk" olarak adlandıran bir ırk, bir millet, hatta bir halk bulamadık.

Sadece 19uncu yüzyılda batılı bilimcilerin "Turk dilleri" diye adlandırdıkları bir dil grubunun gerçekten var olduğunu gördük. Bu aileden bir dili konuşan aşiretler her zaman uslu çocuklar olmamıştı. Çok sonraları yanlış olarak "Turk halkları = Turkvölker" diye adlandırılan çeşitli siyasî objeler, aynı zamanda diğer siyasî iktidarların gerçek düşmanları oldular.

Belirli egemenler ama, bilinçli olarak, gerçekte var olan düşmanla pek fazla ilgisi olmayan 'Türk' diye adlandırdıkları öcü imajlarını yarattılar.

Bu kitapta bir kere daha sözde "gerçek" olan bir siyasî şekillenme "Türk" ile değil, yaklaşık binbeşyüz yıldır çok farklı objeler için kullanılan siyasî/ideolojik öcü imajının ismi olarak "Türk"ü araştıracağız.