Bobowski'nin görüşü

Bu sevgi Türklerde hoş görülür/ ve övülür/ ama bu şehvet ve cinsel münasebet olmadan gözlenir ve sürdürülürse. Onlar derler ki/ böyleleri/ Allah'ın sevildiklerini bilmek istediği/ bu sebepten onun yarattıklarını mükemmel bir aşkla sevmek/ çok önemli bir zorunluluktur. Ama bu sadece sahte bir açıklama ve göz boyamacılıktır: Çünki aslında/ (nasıl yeterli şekilde yazacağımı bilmiyorum) oğlancı yahut vahşi hayvanlıktan başka bir şey değildir: Her hal u karda acayip bir şey/ Allah'ın yarattığını (sözde himaye ettikleri) bu kadar temiz ve zarif istek duymadan seven biri onların içinde bulunmaz.
Bu tartışmanın sonucu olarak/ böyle genç oğlanlara yahut erkek çocuklarına âşık olmayan birisi/ Türklerin cemaati yahut cemiyetinde Allaha şükretmeyen biri olarak görülür/ ve herkes tarafından hakir görülür. Burada demek gerekir ki: yesinler seni/ böyle güzel/ Allaha şükranı.

Schachiner, 2017, Lager, S. 102 - 104

Bobowski sıkı bir katholik eğitimle yetişmiş bir insan. Onun için homoseksüellik ayıp ve günah.

İnsanları cinsel eğilim yahut seçeneklerine göre yargılamak bir tarihçinin görevi değil. Ama burada adı geçen insanların kendi zamanlarında içinde bulundukları sosyal koşullar konusunda okuyucuyu aydınlatmak isterim.

Enderun'da eğitim gören devşirmelerin yanlarında ana babaları, kendilerine güven verecek bir aileleri yok. Enderun'da sosyalizasyona uğruyorlar ve koğuş arkadaşlarından başka yakınları yok. Bu koğuş arkadaşları da onları her an ihbar edebilir. Ama eğer birbirleriyle bir kere bir güven ilişkisi oluşmuşsa ve üstelik cinsel eğilimleri homoseküelse, aralarında aşk ilişkisi son derece doğaldır.

Padişahlar Sultan Ahmed I.'in iktidarından itibaren bir hayvan gibi kafeste yetiştiler. Toplumun hiçbir kesimi içinde sosyalizasyona uğramadılar.

Padişahlar hem başkalarının hayat ve ölümüne karar verirler, hem de her an öldürülme korkusuyla yaşarlar. Padişahların cinsel tutkuları olması mümkündür. Bir insanı "sevmeleri" mümkün değildir.

Belki Sultan Murad'ın sevgilileri homoseksüel eğilimlidir. Belki fakir aileden gelmişlerdir ve sultanla ilişkileri sayesinde geldikleri mevkiler sosyal bir yükselmedir.

Belki!

Ama bu hiçbir şeyi değiştirmez.

Bu insanların sultanın arzularını tatmin etmekten başka bir seçeneği (=option) yoktur. Bundan dolayı sultanın bu insanlarla ilişkisi aşk değil, tecavüzdür.

Genç Osman*

Daha sonra göreceğimiz gibi, Osmanlı Devleti insanlık tarihinde çok özel bir yer tutar: Osmanlı Devleti'ni istisnasız olarak köleler yönetir.

İlk bakışta monokratik görünen Osmanlı Devleti'nde padişah, Allah'ın gölgesi olarak her şeye kadirdir.

Ama padişahın kendisi sistemin Devlet-i aliyye (=Yüksek Devlet)'nin kölesidir.

Sultan, kendisine tanınan saltanat süresinde kölelere istediğini yapar. Açıktır ki köle gençler, bir kere yaşayacakları kendi cinsel hayatlarının seyrine yabancı bir sultanın karar vermesinden dolayı büyük acı çekerler.

Devşirmelerin efendileri olan padişahtan nefret etmeleri insancadır.

Ama Osmanlı Devlet sisteminde kimin Sultan, kimin köle olduğu her an değişebilir:

Mustafa'nın tahta geçmesi

Sultan Ahmed'in ölümünden sonra, en küçük kardeşi Mustafa 1618 yılının başlarında tahta geçer. Fakat devlet işleriyle çok az veya hiç ilgilenmemesi ve öte yandan kendini tümüyle zevk ve eğlenceye vermesi yüzünden, hükümdarlığının dördüncü ayında devletin ileri gelenlerinin aldığı oybirliği kararıyla tahttan indirilir ve Yedikule zindanlarına gönderilir.

Osman'ın padişah ilan edilmesi *
Mustafa'nın tahttan indirilmesinden sonra, henüz sekiz yaşında olduğu halde Ahmed'in oğlu Osman, padişah ilan edilir. Zaten küçük olduğundan ötürü, hükümdarlık için daha çok hak sahibi olmasına karşın önceleri kendisine imparatorluk asası verilmeyip, aksine gördüğümüz gibi, pek sakin yumuşak ve tehlikesiz görünen Mustafa seçilmişti.

Cantemir, 2001, A1611B, S. 285

Osman'ın öldürüllmesi ve Mustafa'nın yeniden tahta geçmesi

Fakat kendilerini korkutmasını bilmeyen bu kadar genç bir padişahın yönetimine alışık olmayan askerler, bir yandan yapılacak işleri olmadığından İstanbul'da tembel bir hayat sürerken, öbür yandan Mustafa'nın yandaşları tarafından kışkırtılarak, hemen ertesi yıl (1622), Osman'ın aleyhine ayaklanırlar. Genç ve ümit dolu padişah, hükümdarlığının dördüncü yılında, henüz oniki yaşında olduğu halde, çok korkunç bir biçimde öldürülür ve babasının yaptırdığı camide onun yanına gömülür. Bunun arkasından da tahttan indirildikten sonra hapsedildiği Yedikule Zindanı'ndan çıkarılan Mustafa'yı yine tahta geçirirler.

Cantemir, 2001, A1611B, S. 286-287

Mustafa'nın yine tahttan indirilmesi ve boğdurulması
(…)
Kendisini tahttan indirenleri ortadan kaldırır. Devlet işlerine karşı ilgisiz davranır ve ilerde anılmaya değer sayılacak bir iş yapmaz. Bu bçimde devleti yönetmekten çok, zorbalık etmekle onbeş ay geçirir. Nihayet devletin ileri gelenleri bir delinin yönetimine daha fazla katlanamayarak yine tahttan indirirler ve bir merkebe bindirilerek halkın alay ve hakaretleriyle karşı karşıya bırakılarak tekrar Yedikule Zindanı'na götürülür ve burada, biraz sonra yerine geçen IV. Murad tarafından boğdurulur.

Cantemir, 2001, A1611B, S. 287

Evliya Çelebi'nin konumuzla ilgili bir başka ifşaatı da, I. Ahmet'in talihsiz oğlu Geç Osman'ın kendisini tahttan indiren Yeniçeriler tarafından öldürülmeden (1622) önce ırzına geçildiğiydi. Ancak Seyahatname'nin bu sayfaları, 1896 yılında orijinal yazmayı ilk kez yayımlayan kurulun içindeki Necib Asım Bey tarafından yırtılarak imha edildiği için bunu yakın tarihe kadar duymamıştık. Asım Bey bu eylemini şu tanıdık sözlerle gerekçelendirmişti: "Tarihimiz için bu sayfa kara bir lekedir. Bunu gelecek kuşaklara göstermek doğru olmadığı için yırttım!"

Hür, 13.04.2019, B63B/14

İnsanların hayat ve ölümüne karar veren padşahların kadınlara olduğu gibi, erkeklere de tecavüz etmesi, Osmanlı sarayında yalnız mubah değil, aynı zamanda gelenektir.

Dünyanın gelmiş geçmiş insanlık düşmanı rejimleri arasında en azından önde gelen Osmanlı Devleti'nde padişahlar, yetişkin kadınlara olduğu gibi erkeklere de tecavüz ediyorlardı.

Pekiyi, Osmanlı sarayında çocukların durumu nasıldı?

II. Minyatürle ilgili:
Kafes arkasından seyreden Sultan Murad IV. olabilir. Homoseksüel ilişkileri sırasında müzik çaldırdığını Bobowski anlatıyor. Elimde kaynak olmadığından kesin söyleyemem.
Alttaki adam sünni müslüman. Bunu sarığından anlıyoruz. Belki ulemadan.
Siken enderunda öğrenci.
Sağda müzik çalanların büyük kısmı "Mikhterkhane-i tabl-i alem-i khasse" ya ait müzikçiler.

Schachiner, 2005, Lager

Bori (=Doğal Trompet) çalan Enderun'da öğrenci.
Sağda en önde ney çalan Mewlewi Dergahı'na mensup. Celal ud-din-i Rumî bizzat homoseksüel olduğuna göre mesele yok.