islam ve kafir

610da Muhammed Mekka yakınındaki Hira dağında Allah'ın Cebrail vasıtasıyla kendisine mesajlar gönderdigini söylemeğe başladı. Khadica ve birkaç akrabasından başka kimse kendisini ciddiye almadı. Mekke'de çeşitli Mabutlara tapan Arap aşiretleri, Yahudiler ve Hristiyan Araplarla birlikte yaşıyordu. Baslangıçta Muhammed kendisinin İbrahim dininin peygamberi olduğunu söylüyor ve İbrahim dinleri denilen yahudilik ve hristiyanlığı övüyordu.

Bu sürede Kur'an, İbrahim dinlerinin Allahın kitap gönderdiği halklara verildiğini söylüyor ve bunların ortak yanlarını vurguluyordu. Muhammed 613de halk önünde vaiz vermeye başladı. Ona göre Musa ve İsa Allah'ın peygamberleri idi. Allah'ın dini hep aynı kalmıştı. Allah sadece bir up-date yapmak istemişti ve son peygamber olarak Arap Muhammed'i insanlığa göndermişti.

Sure 2. Al-Baqara (=Inek)
61: Gerçekten, onlar ki, iman ederler, ve Yahudiler, Hristiyanlar ve Sabiler, kim Allah'a ve kıyamet gününe inanır ve iyilik yaparsa, bunlar efendilerinin mükâfaatini görecekler ve ne korkacaklar ne de üzüleceklerdir.

(Ç: MGS) Rassoul, 1998, S.11, B582B

Burada bahsedilen Sabiler (sabi'un) bugünkü Yemen coğrafyasında yaşayan bir Sami halk. Assur, Hellen. Roma Kaynaklarında ve Eski Ahid'de bunlardan bahsediliyor. Buhur ve Tütsü ihraç ederek çok zengin olan, güneşe, aya ve venüse tapan bir kavim. Muhammed'e göre Allah bunlara da bir kitap gönderiyor. Bu güne kadar bu kitap hakkında bu sureden başka bir iz bulamadım. Muhammed daha iyi bilir deyip konumuza dönelim.

Muhammed yahudilerin ve hristiyanların onun dediklerini tasdik edeceklerini ve islam dinine geçeceklerini bekliyordu.

Bekledikleri çıkmayınca bunlara karşı tavrı değişti.

Mekka' da Mohammed için en büyük problemi polytheist (=çok tanrılı) Arap aşiretleri teşkil ediyordu. Muhammed bunların idollarına (=mabut) saldırmaya başladı. Bunun üzerine onun bugüne kadarki faaliyetlerine müsamaha gösteren Mekka eşrafının sabrı tükendi.

Muhammed ve taraftarlarına saldırılar başladı. Muhammed, kendisini öldürmek için planlar yapıldığını öğrendi. Artık Mekka'da daha fazla kalamazdı.

Yathrib'den islamı kabul etmeye razı olan 73 kişi ile anlaştı. 622 de Mekke den Yathrib'e göç etti (Hicret). Bu tarih sonradan islam takviminin (hicri) başlangıcı oldu.

O zamanlar Yathrib'de Yahudiler çoğunluktaydı. Dışardan gelen göçmen Muhammed ilkönce Yahudilerle barış anlaşması yaptı. Ama bu ona yetmedi. Muhammed Medine'yi kendi iktidarı altına almak istiyordu. Medine'nin bunu gönüllü olarak kabul etmeyeceği ortadaydı. Muhammed bu şehre hakim olmak için, anlaşmaya ihanet etmek, zor kullanmak, yani insan öldürmek zorundaydı. İşte burada çözülmez bir ilahiyat problemi ile karşılaştı:
"İnsan öldürmeyeceksin!"

Bu problemi ancak, "herşeye kaadir" olan Allah çözebilirdi. Bunun için Allah Muhammed'e 109. sureyi gönderdi:
"Al-Kâfirun" (=Kâfirler).

Arap-İslam kavramı "kâfir", çoğul "kûffar", Allah'ı inkâr eden, mabutlara tapan, dinsiz, imansız anlamlarında Kuran'da yaklaşık 500 kere kullanılıyor.
Böylece Allah yeni bir öcü yaratmış oldu: "Kâfir".
Bundan sonra Allah adına yapılan "kutsal savaş"ın düşmanı "insan olmayan" yahut "avlanması gereken vahşi", "kâfir" adını taşıyacaktı.

Ama yahudiler ve hristiyanlara Allah kitap göndermişti. Bunlar kâfir sayılmamalıydı.
Allah bunun da çaresini buldu: Bunlar Allah'ın kelamını "tahrif" etmiş, yanlış hale getirmişti.

Sure 2. Al-Bakara (=Inek)
135: Ve derler ki: "Yahudi yahut hristiyansınız, öyleyse doğru yoldasınız." Konuş: "Hayır! (Bizim dinimiz) İbrahim'in dini, imanı doğru ve mabutlara tapanlardan değil.

(Ç: MGS) Rassoul, 1998, S.24, B582B

Sure3. Al-İmran (=Ev)
67: İbrahim ne yahudi, ne de hristiyandı; onun imanı bütündü, müslümandı, (Allah'a) arkadaşlar koyanlardan değildi.

(Ç: MGS) Rassoul, 1998, S.68, B582B

Kimin kâfir olduğuna Allah yahut kurbanın kendisi değil, pragmatik siyasetin (real politik) ihtiyaçları karar verrecekti.
Artik yahudiler kâfirdi. Mohammed bunlara karşı savas açtı. Bir kısmı katledildi, bir kısmı şehri terketti. Bunların mallarını yağma ederek Muhammed iyice zenginleşti. Yathrib, bundan sonra Medina adı altında bir islam şehri oldu.
Muhammed yalnız Peygamber değil, aynı zamanda soyguncu (=eşkiya) idi. Sivil insanlar katlediliyor, öldürülmeyenler köleleştiriliyor, bunların serveti yağma ediliyordu.

Sure 8. Al-Anfal (=Ganimet)
66: Bu yeryüzünde şiddetli bir şekilde savaşmayan bir peygambere esirlere sahib olmak yakışmaz.
68: Böylece aldığınız ganimetten yiyin, halal ve iyi oldugu kadar, ve Allahtan korkun.

(Ç: MGS) Rassoul, 1998, S.221, B582B

Mekka'nın en kudretli Arap aşireti olan Qurayş ile düşmanlık bitmemişti. Qurays kâfirdi.

623 -624 arası müsümanlar defalarca Qurayş aşiretine karşı yağma seferleri yaptılar.
Bu zamanda Mekka Arap yarımadasının en zengin şehri idi. Burada bulunan Kâbe'de çeşitli mabutlar vardı ve burası çeşitli aşiretler için hac hedefi idi.
624 de Muhammed, Arap yarımadasının batısındaki Bedr denilen yerde yine Mekka'dan gelen bir ticaret kervanına saldırdı. Burada hiç beklemediği bir anda, müslüman çetelerinden daha büyük bir Mekka silahlı gücü, kervanın yardımına koştu. Bedr savaşı vuku buldu. "Allah'ın yardımıyla" savaşı müslümanlar kazandı. Qurayş'ın önemli liderleri öldürüldü.

Sure Sure 22. Al-Hacc (=Hac)
39: (Kendini müdafaa etmek için) İzin, saldırılanlara verilmiştir, çünki onlara haksızlık yapilmıştır. Gerçekten Allah onlara yardım etmeğe muktedirdir.

(Ç: MGS) Rassoul, 1998, S.413.414, B582B

Bundan sonra yağmadan pay almak isteyen Medina civarındaki başka arap aşiretleri de Muhammed'e katıldı. Muhammed'in çeteleri ikibin kişilik bir islam ordusu haline geldi.