(Ç: MGS) Isabel Toral-Niehoff, Saraka, 2018, İnternet kaynakları

Ptolemäus bir çöl halkını Sarakenoi olarak adlandırıyor. Latincede bu kelime Saracenus oluyor. Buraya kadar bu tarihi bir halkın adlandırılması.

Hieronymus (347- 420) geç antik devrin dört büyük kilise babalarından biri.
Hieronymus katolik kilisesinin Latince İncil tercümesi "Vulgata"yı yazıyor ve Yeni Ahid'in eski tercümesi "Vetus Latina"yı tashih ediyor.

Daha Hieronymus zamanında Saracenus kelimesi anlamı genişletilerek bütün Arap aşiretleri için kullanılan bir kavram haline geliyor.

Eski Ahid'de Sarah ve Hagar'ın hikâyeleri anlatılıyor. Abraham'ın bir karısı var, Sarah. Bu ona bir oğlan doğuruyor, İsaak. Abraham'ın bir de kuma karısı var, Hagar. Bu bir köle. Bu da bir oğlan doğuruyor. Abraham Hagar'ı boşuyor ve oğlu ile beraber çöle gönderiyor.
Literatür: Moses I, 17,/19, 21/9. Hamp, 1963, B5716B

Böylece İsaak'dan İsrailliler ve Hagar'ın oğlundan da Araplar türüyor.

Ve Paulus Galatlılar'a mektubunda yazıyor:
Yani Hagar Arabistan'daki Sinai dağıni, bugünkü Kudüs'ü belirler, burada çocukları ile birlikte köleliktedir.
Galater 4/25, Hamp, 1963, S.251, B5716B

Böylece Hieronymus için her sey açıktır: Sarazenler Hagarlılar'dır. Bunlar Hagar'dan türemiştir. Ama bunlar itibarlarını yükseltmek için Sarah'dan geldiklerini söylerler. Böylece Sarazenler, yani Araplar, gizli Hagarlılar'dır! Böylece öcü ismi Sarazen ortaya çıkar.

Daha önce de belirtildiği gibi, bir öcü imajı gerçekte var olan bir düşmanın rersmedilmesi değil, bir fantazi ürünüdür. Düşmanlar fanidir. Öcü imajları ama, çok daha uzun yaşarlar. Böylece bir öcü imajı birden fazla gerçek düşman için kullanılabilir.

İslam İmparatorluğu'nun yayılması ile Araplar 7. yüzyılda Akdeniz Bölgesine geldiler. Böylece bunlar hristiyan Avrupa için Sarazen oldular. Abbasiler ve Fatimiler etnik olarak homojen devletler değildi. Hristiyan "Akşam Ülkesi" (=Oksident) için ama bunlar Sarazendi.

Kuzey Afrika'daki Emirlikler Halife'den bağımsız hareket ediyorlardı. 7. yüzyildan itibaren korsanlığa başladılar. Hristiyan Bizans ve Venedik filolarına, sahil şehirlerine ve adalara saldırıyorlardı. Yağma yapıyorlar, erkekleri, kadinları ve çocukları esir alıyorlardı. Bunlara Sarazen denildi.

Haçlı seferleri boyunca hristiyan orduları çok çeşitli Sarazenlerle karsılaştılar: Araplar, Kürtler, Farslar... Böylece kavram bütün Müslümanlar için genişletildi. Bu kelime Yunanca ve Latinceden sonra Avrupa halk dilleri tarafından da üstlenildi. Zamanla Sarazen "dinsiz" için eşanlamlı hale geldi.

15. yüzyılın başlarında Romanlar, Bizans ve Balkan üzerinden Latin ve Alman dilli ülkelere geldiler. Romanlara Bizans'ın Egiptli (=Mýsýrlý), giderek Gipsy ve "athinganoi" (=dokunulmazlar), giderek Çingene kavramlarý yanýnda Sarazen de denildi.